راز درون نقاشی یوگنی لوشپین (evgeny lushpin)
این نقاشی تصویری از شهر سانفرانسیسکو است. شما در انتهای شهر جزیره‌ای را میبیند که آن جزیره نامش آلکاتراز است و در سواحل جنوبی سانفرانسیسکو واقع شده.
جزیره آلکاتراز (به انگلیسی: Alcatraz Island) جزیره کوچکی است در خلیج سانفرانسیسکو در ایالات متحده آمریکا که حدود دو کیلومتر با خشکی فاصله دارد. جزیره آلکاتراز تا سال‌ها پیش به عنوان یک محدوده نظامی شناخته شده بود و پس از آن نیز امن‌ترین زندان در جهان به شمار می‌رفت اما امروزه این جزیره با نظارت آژانس پارک‌های ملی آمریکا، به مکانی تاریخی تبدیل شده و به عنوان بخشی از جاذبه‌های گردشگری این ایالت در معرض دید همگان قرار دارد.
در دههٔ ۱۸۵۰ میلادی، تأسیساتی نظامی شامل یک قلعه به عنوان زندان نظامی به همراه تأسیساتی چون سربازخانه، اسلحه خانه و فانوس دریایی در این جزیره بنا شد. این جزیره تا سال ۱۹۳۳ به عنوان یک زندان نظامی کاربری داشت. آلکاتراز در ماه اوت سال ۱۹۳۴ به زندان فدرال تبدیل شد و در این هنگام با ورود ۱۳۷ زندانی که عموماً قاتلین و سارقین بانک بودند فعالیت این زندان به عنوان زندان فدرال آغاز شد. این زندان برای ۲۹ سال مقر جنایتکاران حرفه‌ای و مشهور از جمله آل کاپون، رابرت فرانکلین استرود (که به پرنده باز آلکاتراز معروف بود) و آلوین کارپیس (با سابقه‌ترین زندانی آلکاتراز) بود.
(آل کاپون) (رابرت فرانکلین استرود) (آلوین کارپیس)
در ۲۱ ماه مارس سال ۱۹۶۳، به دستور رابرت اف کندی، این تبعیدگاه که حدود ۲۵۰ زندانی در آن اقامت داشتند برای همیشه تعطیل شد. این اقدام علت‌های مختلفی داشت، از جمله سنگین بودن هزینه اداره آن نسبت به دیگر زندان‌ها به طوری که هزینه نگهداری از هر زندانی در این زندان در حدود سه برابر سایر زندان‌ها بود؛ بنابراین مسلم بود که ساختن یک زندان جدید در خشکی آسان‌تر از پرداخت هزینه‌های سرسام‌آور آلکاتراز بود. همچنین تأثیر رطوبت و آب شور در طول نیم قرن باعث فرسودگی شدید ساختمان‌ها و کاهش امنیت زندان شده بود به طوری که فقط در سال ۱۹۶۲ سه مورد فرار از زندان انجام شده بود.
در طول ۲۹ سال، هیچ فرار موفقی در این تبعیدگاه ثبت نشد و در تمام تلاش‌هایی که انجام شد یا زندانیان هدف شلیک گلوله قرار گرفتند یا در آب‌های خلیج غرق شدند. از بین ۳۶ نفر زندانی که اقدام به فرار کردند، ۷ نفر با شلیک گلوله به قتل رسیدند، ۲ نفر غرق شدند، ۵ نفر مفقودالاثر شدند و بقیه مجدداً توسط مأموران زندان دستگیر شدند.
اما در این میان باید اشاره کنیم که دو زندانی موفق به فرار از جزیره شدند، یکی در سال ۱۹۴۵ و دیگری در سال ۱۹۶۲ که هر دو دستگیر شدند و مجدداً به زندان برگردانده شدند.
از دیگر فرارهای معروف می‌توان به سه زندانی یکی به نام فرانک موریس و دو برادر به نامهای نامهای جان و کلارنس انجلین، اشاره کرد. آن‌ها در تاریخ ۱۱ ژوئن سال ۱۹۶۲ از سلول‌هایشان ناپدید شدند، داستان این فرار در فیلمی به نام «فرار از آلکاتراز» به تصویر کشیده شده‌است. با وجود شواهد اندکی که مبنی بر اثبات کشته شدن این سه تن یافت شد، آن‌ها را غرق شده فرض کرده و در لیست گمشدگان قرار دادند. اما تقریباً بعد پنجاه سال از طریق خانواده آن‌ها فهمیدند که این سه نفر زنده هستند و حتی شاید اکنون زنده باشند. خانواده شان گفتند که آن‌ها بعد از چندسال فراری که کرده بودند کارت پستالی به آن‌ها ارسال کرده‌اند که آن‌ها زنده اند و در یکی از نقطه‌های زمین با چهره‌های دیگر مخفی از نگاه پلیس اف بی ای زندگی میکنند.
خیلی جالب بود ممنون